Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Πρωτιά στο CNN


Οι καλύτερες κινηματογραφικές αίθουσες στο κόσμο δεν είναι πάντα αυτές κάνει πρεμιέρα  η καλύτερη ταινία. Υπάρχουν αίθουσες που μπορούν και προσφέρουν περισσότερα από μία προβολή υψηλής ποιότητας  τόσο ήχου, όσο και εικόνας. Σε μία παρουσίαση του CNN με θέμα  κινηματογραφικές αίθουσες και θέατρα, σε όλο το κόσμο, που προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο,την πρώτη θέση κατέχει ο θερινός κινηματογράφος Σινέ Θησείον

1. Σινέ Θησείο, Αθήνα, Ελλάδα

Σινέ Θησείο
Μαγική ταινία όσο το δυνατόν.πιο κοντά στον Παρθενώνα.

Η Αθήνα είναι το σπίτι σε πολλαπλές αίθουσες κινηματογράφου και υπαίθρια θέατρα,  που λειτουργούν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά  καμία από αυτές, δεν προσφέρει τόσο  μαγευτική θέα όπως το Σινέ Θησείο.
Από τη θέση σας στο Σινέ Θησείο όχι μόνο μπορείτε να δείτε την τελευταία κινηματογραφική επιτυχία, αλλά και την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα που βρίσκεται στην κορυφή. Η καλύτερη θέα είναι τη νύχτα, όπου ο ιδιαίτερα καλαίσθητος φωτισμός του ιερού βράχου της Ακρόπολης δημιουργεί ένα εκπληκτικό σκηνικό, που συνοδεύει τις προσεκτικά επιλεγμένες προβολές.
Το Σινέ Θησείο είναι ο παλαιότερος υπαίθριος κινηματογράφος στην Αθήνα, χτίστηκε το 1935, και είναι συνήθως ανοιχτός από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο. Στο Σινέ Θησείο προβάλλονται  νέες παραγωγές  αλλά και κλασικές ταινίες.
Αποστόλου Παύλου 7, Θησείο, Αθήνα 11851, Ελλάδα? 30 210 342 0864? www.cine-thisio.gr

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Μόνο μαζί .......


Αρχαίος κινέζικος Θρύλος...
Κάποτε ένας μαθητής ρώτησε τον δάσκαλο του:«Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;»
Ο δάσκαλος του απάντησε: «Πολύ μικρή, ωστόσο έχει μεγάλες συνέπειες. Έλα θα σου δείξω την Κόλαση»... Μπήκαν σε ένα δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων κάθοταν γύρω από μια τεράστια χύτρα  γεμάτη ρύζι. Όλοι όμως έμοιαζαν απελπιστικά πεινασμένοι.Ο καθένας είχε από ένα παράξενο κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή κι έφτανε ως τη χύτρα, κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι που δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα του. Η πείνα και η ταλαιπωρία ήταν φοβερή.
-«Έλα» είπε μετά ο δάσκαλος. «Τώρα θα σε πάω στον Παράδεισο». Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το πρώτο, υπήρχε η ίδια χύτρα ρυζιού, οι ίδιοι ανθρώπων και τα ίδια περίεργα κουτάλια. Εκεί όμως όλοι έμοιαζαν πραγματικά ευτυχισμένοι.
-«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής. «Γιατί εδώ είναι όλοι ευτυχισμένοι, ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι, τη στιγμή που όλα είναι ίδια και πανομοιότυπα;»
Ο δάσκαλος χαμογέλασε και απάντησε: «Εδώ έμαθαν να ταΐζουν ο ένας τον άλλον».




Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Μια συγνώμη που μετράει!!!!


Ανοιχτή επιστολή προς τον ελληνικό λαό
Αγαπητοί Ελληνες φίλοι

«Οποιος θέτει σε ένα λαό δίλημμα μεταξύ οικονομικής βοήθειας και εθνικής
αξιοπρέπειας αγνοεί βασικά ιστορικά διδάγματα». Διπλωματική στη διατύπωση,
αλλά σαφής επί της ουσίας η αντίδραση του υπουργού Οικονομικών, Ευ.
Βενιζέλου. Ως βουλευτής του γερμανικού κοινοβουλίου και αναπληρωτής
πρόεδρος της ελληνογερμανικής κοινοβουλευτικής ομάδας τον ευχαριστώ γι’
αυτήν τη συνετή απάντηση σε μεμονωμένες γερμανικές διεκδικήσεις περί
Ευρωπαίου επιτρόπου στην Ελλάδα. H συνταγματικά κατοχυρωμένη αναγνώριση
του απαραβίαστου της αξιοπρέπειας είναι η απάντηση της δημοκρατικής
Γερμανίας απέναντι στα εγκλήματα που διεπράχθησαν στη διάρκεια της
Κατοχής. Ακόμη και όταν οι πολιτικές συζητήσεις παίρνουν τόσο αμφιλεγόμενη
τροπή, η αξιοπρέπεια του άλλου είναι η αδιαφιλονίκητη βάση του
δημοκρατικού διαλόγου.

Μόνο μια λέξη υπάρχει για τον εκνευρισμό, την οργή και τα πλήγματα που
προκλήθηκαν από την πρόταση περί επιτρόπου: Συγγνώμη! Ασφαλώς όμως ο
σεβασμός στην αξιοπρέπεια και την εθνική κυριαρχία ισχύει για αμφότερες
πλευρές. Οσο απαράδεκτη είναι η καταστροφική επίπτωση της απερίσκεπτης
συζήτησης στη Γερμανία για τον ελληνικό λαό τόσο αφόρητες είναι οι
αντιδράσεις στην Ελλάδα, που παρομοιάζουν το φιλελεύθερο, δημοκρατικό
κράτος δικαίου μας με την τυραννία των ναζί. Ας ορθώσουμε το ανάστημά μας
απέναντι σε όσους πιστεύουν ότι μπορούν να αποκομίσουν εσωτερικά οφέλη από
τη χρήση ισοπεδωτικών προκαταλήψεων, όπως οι «άσχημοι Γερμανοί» και οι
«τεμπέληδες Ελληνες». Ο δρόμος εξόδου από την κρίση μόνο κοινός μπορεί να
είναι, αν κοιταχτούμε στα μάτια, ίσος προς ίσο. Αν σεβαστούμε την εθνική
κυριαρχία και την αξιοπρέπεια του άλλου, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα τις
θεμιτές ανησυχίες και τα δικαιολογημένα συμφέροντά του.

Αγαπητοί φίλοι, η Ελλάδα είναι εδώ και καιρό η δεύτερη πατρίδα μου. Τα
τελευταία 12 χρόνια περνάω μαζί με τη γυναίκα μου αρκετές εβδομάδες τον
χρόνο σε αυτήν τη συναρπαστική χώρα. Εχουμε κάνει πολλούς φίλους,
γνωρίσαμε υπέροχους ανθρώπους, με τους οποίους τρώμε, πίνουμε, γελάμε,
συζητάμε, ενίοτε τσακωνόμαστε, πάντα στα ελληνικά. Και χτίσαμε ένα σπίτι.
Πιστέψτε με, αποκομίσαμε ακριβώς τις ίδιες εμπειρίες που έχει και ένας
Ελληνας όταν έρχεται σε επαφή με τις αρχές και η πορεία του δεν οδηγεί
στον στόχο, όπως προβλέπεται από τον νόμο, ούτε η άδεια εξαρτάται
απαραίτητα από την ποιότητα της αίτησης.

Στη διάρκεια της πολιτικής μου σταδιοδρομίας όμως έμαθα ότι οι απαραίτητες
μεταρρυθμίσεις μπορούν να πετύχουν μόνο όταν παρέχονται τα απαραίτητα
εργαλεία, ώστε να γίνει δύσκολη η ζωή των υπευθύνων και ευκολότερη η ζωή
των υπολοίπων. Προκειμένου η βοήθεια που δίνεται από αλληλεγγύη να μην
καταλήγει σε έναν βάλτο νεποτισμού και διαφθοράς, αλλά να εξυπηρετεί τους
πολίτες. Αυτός είναι ο στόχος μας, η δέσμευσή μας. Και για να υλοποιηθεί
δεν χρειάζεται ένας έξωθεν επιβεβλημένος επίτροπος, αλλά το θάρρος ενός
λαού. Οι Ελληνες, όπως τους ξέρω, έχουν άφθονο κουράγιο και θα πράξουν
ανάλογα. Τους έχω εμπιστοσύνη.

Δικός σας, Δρ Ερβιν Λοτερ, Γερμανός βουλευτής των Ελεύθερων Δημοκρατών