Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ».

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΞΕΒΑΝΗ

Χειρότερο απ' το βλέμμα ενός δαρμένου σκύλου είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου σαν δαρμένου σκύλου. Το βλέμμα του φόβου που δεν τον φιλτράρει η λογική, που δεν τον αναιρεί καμιά ελπίδα. Δεν υπάρχει χειρότερος φόβος απ' τον αόριστο φόβο. Δεν ξέρεις τι πρέπει να φοβάσαι και καταλήγεις να φοβάσαι τα πάντα. Λίγο πριν απ' το τέλος, φοβάσαι τον φόβο σου και καταλήγεις να φοβάσαι τον εαυτό σου. Γέμισαν οι δρόμοι τέτοια βλέμματα. Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι πρέπει να φοβούνται, σαν τα σκυλιά που περιμένουν το χτύπημα. Πού πάμε; Τι θα μας συμβεί; Κανένας δεν μπορεί ν' απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι κακό θα συμβεί; Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι; Θ' αναγκαστούμε να ζήσουμε με λιγότερα; Η τηλεόραση 52 ιντσών δεν θα προσφέρει καμιά απόλαυση; Θ' αναγκαστούμε να ψάχνουμε στα σκουπίδια; Θα είμαστε υποχρεωμένοι να πίνουμε ρετσίνα με τον γείτονα που δεν γνωρίζουμε καν, όπως σ' εκείνες τις ταινίες με τον Ρίζο και τη Βλαχοπούλου; Υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει η πόρτα και να είναι ο διπλανός που ζητάει ένα λεμόνι; Ποιο απ' όλα είναι το δικό μας σενάριο; Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών Πανεπιστημίων και της κομματικής συναλλαγής; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ' αναγκαστεί ο Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο Βενιζέλος αδύνατος; Ποια, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε; Υπάρχουν πολλά που θα χάσουμε, αλλά δεν ξέρω αν είναι αυτά που δικαιούμαστε και πολύ περισσότερο αυτά που χρειαζόμαστε. Στη γειτονιά μου θα κλείσουν τα 7 καταστήματα μανικιούρ-πεντικιούρ και τα 6 κομμωτήρια και θα μείνει μόνο ο ένας φούρνος που θα πουλάει είδος ανάγκης: ψωμί. Οι κυρίες θα πάψουν να ισορροπούν επικίνδυνα πάνω σε αφόρετες γόβες και τεχνητές επιθυμίες. Οι τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια. Ο Ρέμος δεν θα βρίσκει κανέναν να του ρίξει δυο γαρύφαλλα. Η Φιλιππινέζα δεν θ' αναθρέφει πια τα παιδιά. Οι σύγχρονες μανάδες ίσως δεν θ' αναφωνούν «δεν αντέχω», γιατί θ' ανακαλύψουν τη σημασία και της λέξης και της αντοχής. Τα παιδιά μας, όταν βγάζουν με 10 το λύκειο, θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες επιστήμονες με το αζημίωτο. Ίσως χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο όπως σε όλη την Ευρώπη, για να επικοινωνούμε και όχι για να εξευτελιζόμαστε. Το «ουάου» θα πάψει να είναι το υποκατάστατο του οργασμού στις κουβέντες που ψάχνουν την επιβεβαίωση της ανοησίας. Μπορεί να ψάξουμε περισσότερο τον πραγματικό οργασμό, μαζί με τους κανονικούς ανθρώπους που θα μας κάνουν να τους εκτιμάμε. Θ' αρχίσουμε να αξιολογούμε ποιος είναι ικανός και χρήσιμος και όχι αναγνωρίσιμος. Οι μανάδες δεν θα ζητάνε αυτόγραφο από την Τζούλια για τις κόρες τους. Πιο πολύ, νομίζω, θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο «εγώ» που επιμένει να μας αξιολογεί και να μας συγκρίνει με βάση τις πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και τις κακόγουστες καρό ταπετσαρίες που φοράμε επειδή γράφουν Burberry. Μπορεί να μη θέλουμε πια να γίνουμε πλούσιοι, αλλά ουσιαστικοί. Μπορεί ίσως και ν' αγαπηθούμε περισσότερο, ανακαλύπτοντας τη συλλογικότητα και το ενδιαφέρον για μια ζωή που είναι κοινή. Οι επιπόλαιοι θα ξαναγίνουν επιπόλαιοι και δεν θα είναι πια τρέντι. Οι αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια. Και οι Ουκρανές, που έτρωγαν τις ψεύτικες επιδοτήσεις, στα σπίτια τους. Στα καφενεία των χωριών θα συζητάνε ξανά ποιο παιδί πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε ριάλιτι. Οι DJs, οι image makers, οι κουρείς σκύλων, ίσως χρειαστεί να βρουν μια άλλη δουλειά. Το σύστημα της αξιολόγησής μας θ' αλλάξει και ίσως απαιτήσουμε πραγματικά να τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν. Παρουσία μας, πάντα. Ίσως δεν ξαναψηφίσουμε εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν τη θέση. Και ίσως καταλάβουμε πως τα κοράκια του εξτρεμιστικού καπιταλισμού, που φαίνονταν καναρίνια μέσα από τα κουστούμια και τις τηλεοράσεις, ήταν αυτοί που μας εξαπάτησαν την ώρα που ζαλιζόμασταν με Johnnie Black. Ίσως ψάξουμε για μια πιο δίκαια ζωή, χωρίς να μετράμε την απόδοση δίκιου με τη σύγκριση τραπεζικών λογαριασμών. Μπορεί ξαφνικά οι καλλιτέχνες ν' αρχίσουν να παράγουν κι αυτοί, πατώντας σε αυτό που είναι ζωή και όχι στις κρατικές επιδοτήσεις, σαν να πουλάνε βαμβάκι, και στις δημόσιες σχέσεις. Δεν είμαι σίγουρος πως όλα αυτά είναι κακά. Ναι, θα υπάρξουν χιλιάδες άνεργοι. Θα χτυπηθεί το Δημόσιο. Αυτό που βρίζουμε όλοι πως είναι αντιπαραγωγικό, μας ταλαιπωρεί και δεν μας εξυπηρετεί. Θ' απολυθούν κάποιοι απ' αυτούς που μπήκαν με ρουσφέτι, γλείψιμο, αναξιοπρέπεια. Τα επαρχιακά μουσεία της χώρας δεν θα έχουν δέκα κηπουρούς, θα καταργηθούν οι «Οργανισμοί Αναξιοπαθούντων Κορασίδων» και οι «Πολιτιστικοί σύλλογοι για τη σουρεαλιστική προσέγγιση της ζωής του Λάμπρου Κατσώνη». Οι ανύπαντρες κόρες αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα. Και όσες απ' αυτές είναι επώνυμες δεν θα είναι «κατά του γάμου από άποψη», για να παίρνουν το επίδομα. Φοβάμαι, όπως όλοι. Αλλά θέλω και να συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη σαπίλα. Που βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμένο του εαυτό, Δικαιοσύνη την ατιμωρησία του κι ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό. Φοβάμαι. Γι' αυτό θέλω να τελειώνουμε.

Επιστολή στο Δ.Σ της Ε.Ο.Π.Ε.

ΠΡΟΣ ΤΟ                                                                          ΑΘΗΝΑ, 15/6/2012

Δ.Σ. ΤΗΣ Ε.Ο.ΠΕ. 

Κύριε Πρόεδρε,

         κυρίες/ κύριοι,   μέλη του διοικητικού συμβουλίου

      Σε λιγότερο από δέκα ημέρες, αρχίζει και επίσημα η αγωνιστική περίοδος για την πετοσφαίριση άμμου, με το πρώτο τουρνουά της Αίγινας, χωρίς να υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση από την πλευρά σας, για το τρόπο που θα πληρωθεί η φετινή αγωνιστική περίοδος. Θα περίμενα από   εσάς μία ανακοίνωση τουλάχιστον, που να δικαιολογεί την  μέχρι τώρα καθυστέρηση να υλοποιήσετε τα όσα έχετε δεσμευτεί. Οι διαιτητές παρά την δύσκολη οικονομική συγκυρία έδειξαν να σέβονται και να στηρίζουν τις επιλογές σας. Συμφωνείτε, νομίζω  ότι είναι αδιανόητο να παίξουν, όντας ανεξόφλητοι από την περσινή χρονιά και χωρίς να γνωρίζουν  τι πρόκειται να γίνει φέτος.  Ακόμη να σας υπενθυμίσω τις παλαιές οφειλές για τις οποίες είχατε δεσμευτεί και για τις οποίες δεν γίνεται καμία κουβέντα.  Θα ήθελα λοιπόν την θέση σας προκειμένου να ενημερώσω το σώμα των διαιτητών, ώστε εκείνοι να καθορίσουν την στάση τους, αλλά και εσείς να μην βρεθείτε εμπρός σε απρόοπτες καταστάσεις.

     Με την ευκαιρία θα ήθελα να σας υπενθυμίσω, παρ' ότι έχετε κάνει σημαία την προφορική μου δέσμευση, για την ημεραργία, εσείς συνεχίζετε να μην υλοποιείτε  τις έγγραφες δεσμεύσεις σας.

 1. Μέσα από την Προκήρυξη των πρωταθλημάτων  είχατε δεσμευτεί, αν οι ομάδες δεν προτείνουν σε τρεις μήνες άτομα για διαιτητές, από τον Ιανουάριο θα πλήρωναν τα οδοιπορικά!! Τι ισχύει;;; Από τον Ιανουάριο και μετά πληρώνουν οι διαιτητές από την τσέπη τους, παρά την δέσμευση σας ότι τα οδοιπορικά θα πληρώνονται άμεσα

 2.Τα αναπτυξιακά θα τα πληρώνατε ταχτικά ( κάθε εβδομάδα -κάθε μήνα- στο τέλος του 1ου γύρου)Τι ισχύει;;; Είναι απλήρωτα .

 3. Συμφωνήσατε  και δεσμευτήκατε  εγγράφως, ότι κάθε πρωτάθλημα που θα αρχίζει θα εξοφλείται πρώτα και πάντως όλα μέχρι τις 15 Νοεμβρίου του 2011. Τι ισχύει;; Υπάρχουν ανεξόφλητοι αγώνες, κυπέλλου, τελικές φάσεις αναπτυξιακών και περιφερειακών πρωταθλημάτων.

 4. Η παράγραφος για την χρησιμοποίηση μη διαιτητών σε αγώνες παίδων -κορασίδων – εφήβων - νεανίδων, είχατε δεσμευτεί ότι θα ίσχυε μόνο για την αγωνιστική περίοδο 2011-2012. Τι ισχύει;;;;; ;όχι μόνο το βάλατε και στην φετινή προκήρυξη αλλά το επεκτείνατε χωρίς καν να κάνετε τον κόπο να μας ενημερώσετε και σε άλλες κατηγορίες.

    Κύριε Πρόεδρε,  

                    μην θεωρείτε την αγάπη μας για το άθλημα και τον σεβασμό μας στους θεσμούς, ως αδυναμία να παλέψουμε για τα αυτονόητα, 

 δεν διεκδικούμε τίποτα παραπάνω από όσα έχετε υπογράψει, δεν απαιτούμε τίποτα περισσότερο από την  υλοποίηση των δεσμεύσεων σας.

     Αναμένουμε άμεσα τις ενέργειες σας, ώστε να ξεκινήσει μία χρονιά χωρίς ένταση και αποχές, για το καλό του αθλήματος που αγαπάμε.

                           Σταύρος  Μαυρικίδης

                            Πρόεδρος  Ο.Δ.Β.Ε

Ο ρόλος του διαιτητή στο ερασιτεχνικό βόλει!!!

Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε, αγαπητές και αγαπητοί φίλοι,

Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να συγχαρώ τον Πρόεδρο και το Δ.Σ. της Ε.Ο.ΠΕ. για την πρωτοβουλία διοργάνωσης της σημερινής ημερίδας και να τους ευχαριστήσω θερμά για την πρόσκληση να είμαι ομιλητής.

Αδιαμφισβήτητα, το αθλητικό σωματείο αποτελεί το «κύτταρο» του αθλητισμού, την αρχική μονάδα συγκέντρωσης των αθλουμένων και όπως ακριβώς τα υγιή κύτταρα εξασφαλίζουν την υγεία σε έναν οργανισμό, έτσι και τα υγιή αθλητικά σωματεία εξασφαλίζουν υγιές, βιώσιμο και αναπτυσσόμενο αθλητικό σύστημα σε μια χώρα.

Επίσης κοινή παραδοχή αποτελεί ότι ο «πυρήνας» των κυττάρων είναι ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, οι μορφές εκείνες άθλησης που δίνουν τη δυνατότητα σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού, και ειδικά στη νεολαία, να αθληθεί στο πλαίσιο του «ευ αγωνίζεσθαι», χωρίς το κυνήγι του πρωταθλητισμού και χωρίς σκοπιμότητες, μορφές άθλησης που συμβάλλουν αποφασιστικά στη βελτίωση της σωματικής και ψυχικής υγείας όσων αθλούνται.

Ας έρθουμε όμως στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, στην Ελλάδα του σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης. Στον αθλητισμό ο αντίκτυπος της οικονομικής κρίσης είναι ιδιαίτερα ισχυρός. Πολλά σωματεία αντιμετωπίζουν προβλήματα βιωσιμότητας, στις αθλητικές εγκαταστάσεις, παρουσιάζονται προβλήματα λειτουργίας και συντήρησης, ομάδες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την αγωνιστική δράση για οικονομικούς λόγους. Άλλωστε παρόμοια γεγονότα βιώσαμε και στο άθλημά μας.

Και ασφαλώς θα αναρωτιέστε ποιος είναι ο ρόλος του διαιτητή σε αυτό το πλαίσιο, όπως άλλωστε λέει και ο τίτλος της εισήγησής μου. Επιτρέψτε μου να σας πω ότι ο διαιτητής του βόλεϊ είναι ένας «ερασιτέχνης, από τον οποίο οι πάντες έχουν επαγγελματικές απαιτήσεις». Και να το εξηγήσω: ο διαιτητής του βόλεϊ είναι ερασιτέχνης, γιατί κανείς μας δεν έχει ως επάγγελμα τη διαιτησία, κανείς δεν βγάζει τα προς το ζην από τη διαιτησία, όλοι όμως έχουν από εμάς την απαίτηση να είμαστε αλάνθαστοι, ακριβοδίκαιοι, να παίρνουμε τη σωστή απόφαση και μάλιστα μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου από την ολοκλήρωση μιας φάσης. Γι’ αυτό και αν συναναστραφείτε διαιτητές βόλεϊ, θα διαπιστώσετε ότι προσέχουν να είναι ξεκούραστοι, να έχουν σωστή διατροφή, ύπνο και φυσικά να ξέρουν καλά τους κανονισμούς. Επίσης, θα διαπιστώσετε ότι συζητούν ώρες ολόκληρες για βόλεϊ, ότι πηγαίνουν να παρακολουθήσουν αγώνες βόλεϊ, ότι παρακολουθούν από την τηλεόραση ή το ίντερνετ σημαντικές διεθνείς διοργανώσεις, ότι κάνουν μηνιαίες επιμορφωτικές συγκεντρώσεις. Ξέρετε όλοι ότι «ο διαιτητής δεν δικαιούται να κάνει λάθη», κανένας δεν θα κατηγορήσει μια αθλήτρια, έναν αθλητή γιατί έχασε ένα σερβίς, κανένας δεν θα κατηγορήσει μια προπονήτρια, έναν προπονητή ότι άργησε να πάρει τάιμ άουτ, όλοι όμως θα πουν ότι οι διαιτητές έπρεπε να δουν ένα μπλοκ άουτ, όσο «ψιλό» κι αν ήταν.

Στο ελληνικό βόλεϊ σήμερα λοιπόν, οι διαιτητές είναι εθελοντές, προσφέρουν ατελείωτες ώρες, χωρίς ουσιαστική αμοιβή, σε κάποιες περιπτώσεις χωρίς καν να τους καλύπτονται τα έξοδα μετακίνησης. Ξέρετε, πριν από λίγα χρόνια κάποιοι μας είχαν αποκαλέσει «χορηγούς» του αθλήματος. Επιτρέψτε μου να πω ότι για χορηγό ξέρω κάποιον που τον βάζουν στα επίσημα, του καλομιλάνε όλοι, τον ευχαριστούν και όχι κάποιον πάνω σε μια σκάλα που ιδρωκοπάει μην του φύγει καμιά φάση και που «τ’ ακούει» από την εξέδρα.

Σίγουρα, θα ήμουν αγνώμων, αν δεν έλεγα ότι από πέρσι, χάρη στην καλή συνεργασία ΕΟΠΕ-ΟΔΒΕ καθιερώθηκε η καταβολή των οδοιπορικών εξόδων διαιτησίας από το γηπεδούχο σωματείο για τους αγώνες εθνικών και τοπικών κατηγοριών ανδρών-γυναικών. Και σίγουρα, οφείλουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους ανιδιοτελείς παράγοντες που «ματώνουν» για να καλύψουν τα έξοδα διαιτησίας. Θα ‘θελα όμως, να σκεφτούμε όλοι και να πούμε και ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και ένα μεγάλο «μπράβο» στον ανώνυμο διαιτητή, κυρίως των τοπικών κατηγοριών, που θυσιάζει τον ελεύθερο χρόνο του για να μπορούν να διεξάγονται αγώνες βόλεϊ, ειδικά των αναπτυξιακών πρωταθλημάτων, για να μπορούν να παίζουν τα κοριτσάκια και τα αγοράκια βόλεϊ, για να αναδεικνύεται η κοινωνική διάσταση του αθλητισμού και αυτός ο νέος, κατά κανόνα, διαιτητής να μην έχει πληρωθεί για τα έξοδά του για κανέναν ή για ελάχιστους αγώνες φετινών αναπτυξιακών πρωταθλημάτων και συγχρόνως, να υπάρχουν και οφειλές από παλιότερες χρονιές.

Ποιος είναι λοιπόν ο ρόλος του διαιτητή στο πλαίσιο της σημερινής κατάστασης του ελληνικού βόλεϊ, του ελληνικού αθλητισμού, της ελληνικής πραγματικότητας γενικότερα; Ας αρχίσω από τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα. Στις κατηγορίες παίδων-κορασίδων, εφήβων-νεανίδων, παμπαίδων-παγκορασίδων ο ρόλος του διαιτητή είναι και παιδαγωγικός, είναι να βοηθήσει στο να διδαχτούν τα παιδιά το πνεύμα του «ευ αγωνίζεσθαι», αλλά και να κατανοηθεί σε βάθος η ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των κανονισμών του αθλήματός μας. Γι’ αυτό άλλωστε και θεωρούμε απαραίτητη την ύπαρξη διαιτητών σε όλες τις «μικρές» κατηγορίες.

Στις κατηγορίες ανδρών-γυναικών ο κύριος ρόλος του διαιτητή είναι αυτός της ορθής εφαρμογής των κανονισμών, της απονομής του δικαίου και της ίσης μεταχείρισης των αγωνιζομένων. Αυτό είναι σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό φανερό στα πρωταθλήματα ανώτερων κατηγοριών και στη χώρα μας. Εκεί που σε ένα ημι-επαγγελματικό (για να μην πω επαγγελματικό) πλαίσιο οι απαιτήσεις από τους διαιτητές είναι πολύ ψηλές και θεωρούμε ότι ανάλογες του πλαισίου και των απαιτήσεων πρέπει να είναι και οι αποζημιώσεις τους. Και θέλω ένα πράγμα να σας διαβεβαιώσω σε όλα τα επίπεδα της διαιτησίας στο ελληνικό βόλεϊ, μπορεί να υπάρχουν λάθη, δεν υπάρχουν όμως σκοπιμότητες. Εξάλλου, το πόσο ψηλό είναι το επίπεδο της ελληνικής διαιτησίας φαίνεται από το γεγονός ότι οι Έλληνες διεθνείς διαιτητές ορίζονται και διαιτητεύουν με επιτυχία στις σημαντικότερες διοργανώσεις σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Για να φτάσει όμως ένας διαιτητής σε ψηλό επίπεδο χρειάζεται χρόνος, χρειάζεται να διαιτητεύσει σε δεκάδες αγώνες αναπτυξιακών και τοπικών πρωταθλημάτων, να έχει το ρόλο του σημειωτή και του επόπτη, να παρακολουθήσει άλλους αγώνες, πριν μπορέσει να διαιτητεύσει με σιγουριά σε επίπεδο εθνικών πρωταθλημάτων. Και χρειάζεται όλοι οι φορείς (ΕΟΠΕ, ΚΕΔ, ΕΣΑΠ, ΟΔΒΕ, Σύνδεσμοι) να επενδύσουμε στην επιμόρφωση των διαιτητών, για να υπάρξει ανάπτυξη. Χρειάζεται να επενδύσουμε στη λειτουργία σχολών διαιτησίας σε κάθε μέρος της Ελλάδας που υπάρχει σωματείο βόλεϊ, αλλά και στην επιμόρφωση των διαιτητών, ειδικά της περιφέρειας και πάνω από όλα να δώσουμε ευκαιρίες στους διαιτητές της περιφέρειας να αποκτήσουν εμπειρίες σε υψηλό επίπεδο, ανοίγοντας τις μετακινήσεις και δείχνοντας εμπιστοσύνη στους ορισμούς στους ανθρώπους που κρατάνε ζωντανό το βόλεϊ στην περιφέρεια.

Βέβαια, είναι αυτονόητο ότι για να ανθίσει η διαιτησία είναι απαραίτητο να τηρούνται οι ισχύοντες αθλητικοί νόμοι και κανονισμοί που προβλέπουν διακριτούς ρόλους και καθήκοντα για την ομοσπονδία του αθλήματος, την ομοσπονδία διαιτητών, την ΚΕΔ, τις Επιτροπές Διαιτησίας Ενώσεων και τους Συνδέσμους. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι είμαστε συνεργάτες και μόνο όλοι μαζί θα μπορέσουμε, ειδικά στην περίοδο της κρίσης που ζούμε, να καταφέρουμε να κρατήσουμε το άθλημα που αγαπάμε, το ελληνικό βόλεϊ, όρθιο.

Αγαπητές και αγαπητοί σύνεδροι, θα ‘θελα κλείνοντας απευθυνόμενος σε σας, που είστε εκπρόσωποι σωματείων να σας θυμίσω ότι ο διαιτητής είναι ένας κρίκος της αλυσίδας του ελληνικού βόλεϊ, θα ‘θελα να σας ζητήσω να αντιμετωπίζετε τη διαιτησία όχι σαν περιττό έξοδο ή σαν αναγκαίο κακό, αλλά ως λειτούργημα που εξασφαλίζει την ομαλή διεξαγωγή των αγώνων και την πρόοδο του αθλήματός μας.

Κύριε Πρόεδρε, αγαπητές κυρίες, κύριοι του Δ.Σ. της ΕΟΠΕ για μια ακόμα φορά συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία για τη σημερινή ημερίδα.

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε!!!!

Από την ημερίδα της ΕΟΠΕ για το ερασιτεχνικό βόλει .(Κατερίνη 26-5-2012) 

Υπάρχει και .....άλλος δρόμος

Τη πανευρωπαϊκή χρήση άλλου τρόπου μέτρησης του ελλείμματος που αλλάζει άρδην τα δεδομένα για την Ελλάδα προωθούν Ε.Ε. και ΔΝΤ. Το διαρθρωτικό έλλειμμα προσμετρά το ύψος της ύφεσης και φέτος θα μπορούσε να είναι ακόμη και 2,6% αντί για 7,3% του ΑΕΠ που εκτιμάται το επίσημο έλλειμμα. 
Αν ολοκληρωθούν γρήγορα οι διαδικασίες θα αποτελέσει έναν ακόμη παράγοντα αλλαγών στο Μνημόνιο που ήδη… «ψήνονται». Περιλαμβάνουν, σύμφωνα με πληροφορίες, παράταση προσαρμογής για 1-3 έτη, μέτρα σε στάδια, έμφαση στη φοροδιαφυγή, αντικατάσταση επαχθών 
παρεμβάσεων, άμεση καταβολή περισσότερων κονδυλίων του ΕΣΠΑ και ευρωομόλογα επενδύσεων. 
Το νέο «παράθυρο» για ελαστικότερο Μνημόνιο άνοιξε χθες ο πρόεδρος της Κομισιόν, ανακοινώνοντας την ενεργοποίηση ρητρών προσαρμοστικότητας του νέου δημοσιονομικού συμφώνου. Η ελαστικοποίηση θα αφορά σε όλα τα κράτη και προκύπτει από ένα εναλλακτικό -και πιο δίκαιο- τρόπο μέτρησης του ελλείμματος. 
Ο λόγος για το διαθρωτικό ή αλλιώς «κυκλικά προσαρμοσμένο» έλλειμμα το οποίο ανατρέπει τα δεδομένα. Οι δύο επικρατέστερες μετρήσεις της Κομισιόν το υπολογίζουν στο 2,6% του ΑΕΠ και στο 5,6% του ΑΕΠ φέτος, αντί για 7,3% του ΑΕΠ που εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί το γνωστό ελληνικό έλλειμμα γενικής κυβέρνησης, παρά τον πακτωλό μέτρων που έχουν ληφθεί. 
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί το διαρθρωτικό έλλειμμα συνυπολογίζει και σταθμίζει την ύφεση. Όσο πιο μεγάλη είναι (και στην Ελλάδα αναμένεται να είναι οξύτερη), τόσο το διαρθρωτικό έλλειμμα μειώνεται. Και τούτο διότι προσμετρά πόσο η ύφεση «τρώει» τα κρατικά έσοδα (φοροδοτική ικανότητα και ασφαλιστικές εισφορές) και αυξάνει τις δαπάνες (κοινωνικά επιδόματα κλπ). 
Έτσι, υπολογίζει ένα κοινωνικά και οικονομικά πιο «δίκαιο» έλλειμμα. Να σημειωθεί, ότι αν η ανάπτυξη επανέλθει, τότε το έλλειμμα αντιστοίχως φαίνεται πιο μεγάλο… 
Το νέο σύμφωνο έχει «παράθυρο» για την εφαρμογή του παραπάνω κανόνα, αναφέρουν στελέχη που μετείχαν στις διαπραγματεύσεις, αλλά υπάρχει ένα τεχνικό θέμα που σταματούσε τη διαδικασία: το οικονομετρικό μοντέλο που θα επιλεγεί (υπολογισμός επιπτώσεων ύφεσης σε έσοδα και δαπάνες), καθώς όπως φαίνεται και από τις μετρήσεις που ήδη υπάρχουν οι αποκλίσεις είναι μεγάλες. 
Το θέμα συζητήθηκε στις 2 Μαΐου σε κλειστό συνέδριο στο Παρίσι μεταξύ μελών του ΔΝΤ, της Κομισιόν, κρατών-μελών και επιφανών οικονομολόγων. Το ερώτημα ήταν πως θα εισαχθεί ο «διαθρωτικός κανόνας» με κοινή μέτρηση ΕΕ και ΔΝΤ. Πλέον, οι διαδικασίες επιταχύνονται. 
Αρμόδια στελέχη αναφέρουν ότι πρόκειται για ένα ακόμη «εργαλείο» που μπορεί να στηρίξει την «αναδιάταξη» του Μνημονίου, κάνοντάς το βιώσιμο και ανεκτό για την οικονομία και τους πολίτες. 

«Οι παρεμβάσεις στο Μνημόνιο» 
Υπάρχουν όμως και άλλες παρεμβάσεις που συζητούνται εδώ και καιρό στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων και αναμένεται να τεθούν επί τάπητος: 
- Παράταση Μνημονίου όχι μόνο για 1 αλλά και για 2- 3 χρόνια 
- Δέσμευση και ανακοίνωση όχι όλων των μέτρων των επιμένων ετών, αλλά μόνο όσων απαιτούνται για την επόμενη χρονιά (7 δισ. ευρώ αν δεν επιμηκυνθεί το Μνημόνιο και 11,6 δισ. ευρώ στη διετία) 
- Αντικατάσταση παρεμβάσεων που προκάλεσαν μεγάλες αντιδράσεις (ειδικά στους μισθούς και στους φόρους) ή δεν έφεραν αποτέλεσμα 
- Νέα προσπάθεια να έρθουν παραπάνω έσοδα από τη πάταξη της φοροδιαφυγής
- Επιτάχυνση καταβολής στην Ελλάδα κονδυλίων του ΕΣΠΑ 
- Εκκίνηση από το 2013 του νέου εργαλείου των επενδυτικών ομολόγων για τη χρηματοδότηση μεγάλων μεταφορικών αξόνων.

Arbitriadi 2012 - Perugia

Οι Ελληνες διαιτητές volleyball, παρά την άσχημη οικονομική συγκυρία που
βιώνει η χώρα μας, αποδέχθηκαν με ιδιαίτερη χαρά να συμμετέχουν στο
τουρνουά Arbitriadi 2012- Perugia γιατί πιστεύουμε ότι ο αθλητισμός, ως κοινωνικό
και οικονομικό φαινόμενο, συμβάλλει σημαντικά στη σύσφιξη των δεσμών
ανάμεσα στους λαούς, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό την αλληλεγγύη και την
ευημερία των ανθρώπων από διαφορετικές χώρες.
Η χώρα που γέννησε το αθλητικό ιδεώδες, θεωρούμε σημαντικό να είναι
παρούσα σε τέτοιου είδους αθλητικές εκδηλώσεις που στοχεύουν στη
κατανόηση των πολιτισμών και την πρόοδο των εθνών.
Λαός από τη φύση μας μαχητικός και αισιόδοξος, είμαστε σίγουροι για την
επιτυχία των αγώνων, θεωρούμε όμως υποχρέωση μας, να σας συγχαρούμε για
την προσπάθεια και να σας ευχαριστήσουμε για την πρόσκληση

Με αθλητικούς χαιρετισμούς

Σταύρος Μαυρικίδης

Πρόεδρος Ομοσπονδίας διαιτητών volleyball Ελλάδος

.....απαιτούμε μόνο την αξιοπρέπεια μας!!!!!!

Να ανακαλέσει τα όσα δήλωσε σε βάρος των διαιτητών Νίκου Πανούτσου, Αλέξανδρου Βαρθαλίτη ζητάει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Διαιτητών (ΟΔΒΕ), Σταύρος Μαυρικίδης, από τον προπονητή του Ηρακλή, Σωτήρη Δρίκο, ενώ με επιστολή της η ΟΔΒΕ εκφράζει «τη θλίψη και την οργή της» για τις δηλώσεις του τεχνικού του «γηραιού» μετά τον αγώνα της ομάδας του με τον Παμβοχαϊκό στο Βραχάτι στον Β' ημιτελικό του πρωταθλήματος.

«Εάν δεν ανακαλέσει ο κύριος Δρίκος, η ομοσπονδία μας θα πράξει ανάλογα. Είναι θέμα αρχής για το διαιτητικό σώμα. Δεχόμαστε την κριτική αλλά όχι και προσβλητικές προσωπικές επιθέσεις» δήλωσε στο «Goal» ο Μαυρικίδης και κάλεσε τον Δρίκο να πάρει πίσω τις δηλώσεις, διαφορετικά υπάρχει εισήγηση μέχρι και αποχή των διαιτητών από τους αγώνες που προπονητής είναι ο Δρίκος. «Ναι, έχω τέτοια εισήγηση, αλλά θα εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια για να λυθεί το ζήτημα».

«Θλίψη και οργή»
Η ανακοίνωση της ΟΔΒΕ αναφέρει: «Εκφράζουμε τη θλίψη και την οργή μας για τις αήθεις εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν και την προσπάθεια απαξίωσης έγκριτων διεθνών διαιτητών αλλά και της ΚΕΔ/ΕΟΠΕ, την οποία αποτελούν συνάδελφοι με διεθνή αναγνώριση. Ακούγεται γελοίο να αμφισβητείται το κύρος διαιτητών, τους οποίους οι επιτροπές διαιτησίας βόλεϊ στον διεθνή χώρο αξιολογούν και ορίζουν στο υψηλότερο επίπεδο. Η ΟΔΒΕ, προκειμένου να μη διευρύνει την εσωστρέφεια στον χώρο, δεν αντέδρασε άμεσα, περιμένοντας την ΕΣΑΠ να επιληφθεί, ζητώντας εξηγήσεις, ως όφειλε με βάση τα συμφωνηθέντα μεταξύ των δύο πλευρών (ΕΣΑΠ-ΟΔΒΕ) από την αρχή της περιόδου. Αναμένουμε τις εξηγήσεις και τις ενέργειες των αρμοδίων οργάνων, πριν καθορίσουμε την τελική στάση μας».

του Κώστα Ασημακόπουλου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με αφορμή τις δηλώσεις του προπονητή του Ηρακλή, αλλά και την ανακοίνωση του εν λόγω σωματείου μετά τον πρόσφατο αγώνα της Α1 Εθν. Ανδρών Volleyleague Παμβοχαϊκός - Ηρακλής, θα θέλαμε να εκφράσουμε τη θλίψη και την 

οργή μας για τις αήθεις εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν και την προσπάθεια απαξίωσης έγκριτων διεθνών διαιτητών, αλλά και της ΚΕΔ/ΕΟΠΕ, την οποία αποτελούν συνάδελφοι με διεθνή αναγνώριση.

Ακούγεται γελοίο να αμφισβητείται το κύρος διαιτητών, τους οποίους οι επιτροπές διαιτησίας βόλεϊ στο διεθνή χώρο αξιολογούν και ορίζουν στο υψηλότερο επίπεδο.

Η ΟΔΒΕ, προκειμένου να μην διευρύνει την εσωστρέφεια στο χώρο, δεν αντέδρασε άμεσα  περιμένοντας την ΕΣΑΠ να επιληφθεί, ζητώντας εξηγήσεις,  ως όφειλε με βάση τα συμφωνηθέντα μεταξύ των δύο πλευρών (ΕΣΑΠ-ΟΔΒΕ) από την αρχή της περιόδου. 

Αναμένουμε τις εξηγήσεις και τις ενέργειες των αρμοδίων οργάνων, πριν καθορίσουμε την τελική στάση μας. 

Δέκα μήνες ...........στο τιμόνι!!!!!

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Πρώτα από όλα θα ήθελα να σας καλωσορίσω στην πρώτη απολογιστική συνέλευση αυτού του συμβουλίου. Αναλάβαμε κάτω από πραγματικά δύσκολες συνθήκες, όχι μόνο για το άθλημα που υπηρετούμε αλλά και για τη χώρα μας γενικότερα.

Η σύνθεση του Δ.Σ ήταν σύνθεση ανάγκης, αφού ήταν μόνο επτά υποψήφιοι για επτά θέσεις. Παρόλα αυτά νομίζω ότι έχουμε να παρουσιάσουμε ένα αρκετά σημαντικό έργο.

Το παρών Δ.Σ που προήλθε όπως όλοι γνωρίζουμε από τις εκλογές του Απριλίου του 2011 συνεδρίασε οκτώ (8) φορές χωρίς καμία να υπάρχει απαρτία.

Τον Ιούνιο που μας πέρασε, διενεργήσαμε τις πανελλήνιες εξετάσεις για διαιτητές Α΄ και Β΄ ΟΔΒΕ σε τρία (3) εξεταστικά κέντρα. (Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Ηράκλειο)

Το Σεπτέμβρη που μας πέρασε, έγινε πάλι στις ίδιες πόλεις το ετήσιο επιμορφωτικό σεμινάριο με αρκετά καλό επίπεδο επιμόρφωσης, τηρουμένων των αναλογιών, με βάση τόσο το σύντομο χρονικό διάστημα από την ανάληψη των καθηκόντων μας, όσο και τη γενικότερη οικονομική κατάσταση.

Συνέπεια των δύο αυτών προβλημάτων ήταν να μην προλάβουμε να οργανώσουμε επιμορφωτικό σεμινάριο beach volley (πετοσφαίριση άμμου) υποσχόμενοι να το πραγματοποιήσουμε φέτος. Καταφέραμε τελικά, περνώντας δια πυρός και σιδήρου, να ψηφίσει η ΕΟΠΕ και να ισχύσει, αφού κατατέθηκε στην Γ.Γ.Αθλητισμού, ο νέος κανονισμός διαιτησίας, εκπόνημα των συναδέλφων κ.κ Διαμοντόπουλου, Γεωργουλέα, Κοκοτσάκη του οποίους και ευχαριστούμε.

Μέσα σε αυτό το δεκάμηνο εγκρίναμε και έγιναν σχεδόν σε όλους τους συνδέσμους σχολές διαιτησίας. Έχουμε ήδη αρχίσει να εφοδιάζουμε τα μέλη μας με ταυτότητες, αίτημα χρόνων, χωρίς μάλιστα να χρεωθεί η Ομοσπονδία, αφού το κόστος ανέλαβε ο κ.Τσάκωνας.

Από τον Μάιο, οπότε και ξεκινήσαμε, βρεθήκαμε σε όλα τα διοικητικά συμβούλια της ΕΟΠΕ αλλά και σε αρκετές διμερής συναντήσεις με ΕΟΠΕ και ΕΣΑΠ, προκειμένου να αποσαφηνίσουμε το πλαίσιο αλλά  μέσα στο οποίο θα λειτουργούσαν τα νέα πρωταθλήματα.

Όσον αφορά την ΕΣΑΠ, νομίζω επιτύχαμε μέσα από ειλικρινή διάλογο και αμοιβαία κατανόηση, ένα καλό επίπεδο συνεργασίας με  αρκετά καλά αποτελέσματα.

Με την ομοσπονδία του Αθλήματος όμως, δεν πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε και ιδιαίτερα ευχαριστημένοι.

Το Δ.Σ της ομοσπονδίας μάς, έχοντας απόφαση προηγούμενης Γ.Συνέλευσης, προσπάθησε να πιέσει ώστε την αγωνιστική περίοδο 2011-2012 να μην δημιουργηθούν νέα χρέη αλλά και να μπορέσουμε να πάρουμε κάτι από τις παλαιές οφειλές, οι οποίες ανέρχονται να σας υπενθυμίσω στο ποσόν των 750.000 ευρώ και τις οποίες εγγράφως έχει αναγνωρίσει και δεσμευτεί μέσα από το μνημόνιο να μας εξοφλήσει η ΕΟΠΕ.

Η δύναμη του Δ.Σ είναι η στήριξη των αποφάσεων του από τους Συνδέσμους . Για όσο καιρό υπήρχε σύμπνοια και στήριξη καταφέραμε να πάρουμε την πληρωμή στο γήπεδο, ένα πάγιο αίτημα χρόνων, αλλά και την άμεση πληρωμή των οδοιπορικών.

Εμπρός στον κίνδυνο που λεγόταν ενότητα διαιτητών, η ΕΟΠΕ αντέταξε την πανάρχαια και αλάνθαστη μέθοδο της διάσπασης. Άρχισε να μιλάει με συνδέσμους, παρακάμπτωντας την ΟΔΒΕ, αλλού τάζοντας και αλλού δίνοντας κάποια χρήματα, και δυστυχώς κατάφερε να έχει αποτελέσματα.

Αγαπητοί συνάδελφοι, όταν ξεκίνησα αυτήν την περιπέτεια με την ΟΔΒΕ, είχα πει ότι αυτό συμβούλιο, αφού έχουν εκλεγεί 7 μέλη από 7 υποψήφιους, μοιραία είχε χαμηλή δυναμική. Το μόνο πράγμα όμως που προσπάθησα να εγγυηθώ ήταν η ενότητα και μέσα από αυτή η βιοσιμότητα της Ομοσπονδίας μας.

Θα πρέπει λοιπόν να γνωρίζετε ότι πολλές από τις αποφάσεις του Δ.Σ τις χαρακτήριζε η ανάγκη όχι μόνο της ενότητας, αλλά ακόμα και της ύπαρξης της ΟΔΒΕ.

Δεν καταφέραμε όμως να αποτρέψουμε το μωσαικό που σήμερα υπάρχει στο χώρο μας και σε αυτό μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι σύνδεσμοι οι οποίοι απαντώντας στο κάλεσμα των σειρήνων της ΕΟΠΕ αποφάσισαν:  να παίζουν κατηγορίες αλλού 2 αλλού 3 διαιτητές, να μην πληρώνονται τα αναπτυξιακά, ενώ ξεκίνησαν με την υπόσχεση ότι κάθε μήνα θα πληρώνονται, να μην παίρνουν τα οδοιπορικά  έγκαιρα, όχι όλοι τουλάχιστον, παρ’ότι είχε δεσμευτεί η ΕΟΠΕ, να μην έχουν αποπληρωθεί οι περσινές οφειλές, σύμφωνα με τη δέσμευσή της,  ό,τι  αποπληρώνεται ξεκινάει.

Εδώ θα πρέπει να σας ενημερώσω την δέσμευση του προέδρου κ.Μαυρομάτη στο τελευταίο συμβούλιο της ΕΟΠΕ ότι μέσα στο 1^ο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου θα πληρώσουν τα αναπτυξιακά και θα είναι σε θέση μέχρι τον Απρίλιο να μας πουν και για τις παλαιές οφειλές.

Τέλος και επειδή από επίσημα πλέον χείλη ειπώθηκε ότι ο Μαυρικίδης την ήπιε με την υπεραργεία, εγώ αφού ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους για την αντίδρασή τους στο θέμα αυτό θα ήθελα να πω ότι: ο Μαυρικίδης έπαιζε και παίζει με ανοιχτά χαρτιά και όχι με τις λέξεις!!!

Παρ’όλα αυτά ανέλαβα την ευθύνη <<του πιόματός μου>>, αυτό  όμως που θα ήθελα  από την ηγεσία της ΕΟΠΕ αν δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη των δεσμεύσεών της, τουλάχιστον να τηρήσει τις υπογραφές της.

Ένα ακόμη επίτευγμα αυτού του Δ.Σ., και κλείνω με αυτό, είναι ότι: την ημέρα των εκλογών ο απερχόμενος Γραμματέας μου έδωσε ένα χαρτί στο οποίο συναγράφονταν τα χρέη της ομοσπονδίας και ήταν περίπου 23.000Ε, ποσά που χρονολογούνται από το 2008. Εμείς καταφέραμε με συνετή χρήση να έχουμε αποπληρώσει το ποσό αυτό. Περισσότερα στον οικονομικό απολογισμό.

                                                                       Σταύρος  Μαυρικίδης

Πρωτιά στο CNN

Οι καλύτερες κινηματογραφικές αίθουσες στο κόσμο δεν είναι πάντα αυτές κάνει πρεμιέρα  η καλύτερη ταινία. Υπάρχουν αίθουσες που μπορούν και προσφέρουν περισσότερα από μία προβολή υψηλής ποιότητας  τόσο ήχου, όσο και εικόνας. Σε μία παρουσίαση του CNN με θέμα  κινηματογραφικές αίθουσες και θέατρα, σε όλο το κόσμο, που προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο,την πρώτη θέση κατέχει ο θερινός κινηματογράφος Σινέ Θησείον

1. Σινέ Θησείο, Αθήνα, Ελλάδα

Μαγική ταινία όσο το δυνατόν.πιο κοντά στον Παρθενώνα.

Η Αθήνα είναι το σπίτι σε πολλαπλές αίθουσες κινηματογράφου και υπαίθρια θέατρα,  που λειτουργούν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά  καμία από αυτές, δεν προσφέρει τόσο  μαγευτική θέα όπως το Σινέ Θησείο.

Από τη θέση σας στο Σινέ Θησείο όχι μόνο μπορείτε να δείτε την τελευταία κινηματογραφική επιτυχία, αλλά και την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα που βρίσκεται στην κορυφή. Η καλύτερη θέα είναι τη νύχτα, όπου ο ιδιαίτερα καλαίσθητος φωτισμός του ιερού βράχου της Ακρόπολης δημιουργεί ένα εκπληκτικό σκηνικό, που συνοδεύει τις προσεκτικά επιλεγμένες προβολές.

Το Σινέ Θησείο είναι ο παλαιότερος υπαίθριος κινηματογράφος στην Αθήνα, χτίστηκε το 1935, και είναι συνήθως ανοιχτός από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο. Στο Σινέ Θησείο προβάλλονται  νέες παραγωγές  αλλά και κλασικές ταινίες.

Αποστόλου Παύλου 7, Θησείο, Αθήνα 11851, Ελλάδα? 30 210 342 0864? www.cine-thisio.gr

Μόνο μαζί .......

Αρχαίος κινέζικος Θρύλος... Κάποτε ένας μαθητής ρώτησε τον δάσκαλο του:«Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;» Ο δάσκαλος του απάντησε: «Πολύ μικρή, ωστόσο έχει μεγάλες συνέπειες. Έλα θα σου δείξω την Κόλαση»... Μπήκαν σε ένα δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων κάθοταν γύρω από μια τεράστια χύτρα  γεμάτη ρύζι. Όλοι όμως έμοιαζαν απελπιστικά πεινασμένοι.Ο καθένας είχε από ένα παράξενο κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή κι έφτανε ως τη χύτρα, κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι που δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα του. Η πείνα και η ταλαιπωρία ήταν φοβερή. -«Έλα» είπε μετά ο δάσκαλος. «Τώρα θα σε πάω στον Παράδεισο». Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το πρώτο, υπήρχε η ίδια χύτρα ρυζιού, οι ίδιοι ανθρώπων και τα ίδια περίεργα κουτάλια. Εκεί όμως όλοι έμοιαζαν πραγματικά ευτυχισμένοι. -«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής. «Γιατί εδώ είναι όλοι ευτυχισμένοι, ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι, τη στιγμή που όλα είναι ίδια και πανομοιότυπα;» Ο δάσκαλος χαμογέλασε και απάντησε: «Εδώ έμαθαν να ταΐζουν ο ένας τον άλλον».

Μια συγνώμη που μετράει!!!!

Ανοιχτή επιστολή προς τον ελληνικό λαό
Αγαπητοί Ελληνες φίλοι

«Οποιος θέτει σε ένα λαό δίλημμα μεταξύ οικονομικής βοήθειας και εθνικής
αξιοπρέπειας αγνοεί βασικά ιστορικά διδάγματα». Διπλωματική στη διατύπωση,
αλλά σαφής επί της ουσίας η αντίδραση του υπουργού Οικονομικών, Ευ.
Βενιζέλου. Ως βουλευτής του γερμανικού κοινοβουλίου και αναπληρωτής
πρόεδρος της ελληνογερμανικής κοινοβουλευτικής ομάδας τον ευχαριστώ γι’
αυτήν τη συνετή απάντηση σε μεμονωμένες γερμανικές διεκδικήσεις περί
Ευρωπαίου επιτρόπου στην Ελλάδα. H συνταγματικά κατοχυρωμένη αναγνώριση
του απαραβίαστου της αξιοπρέπειας είναι η απάντηση της δημοκρατικής
Γερμανίας απέναντι στα εγκλήματα που διεπράχθησαν στη διάρκεια της
Κατοχής. Ακόμη και όταν οι πολιτικές συζητήσεις παίρνουν τόσο αμφιλεγόμενη
τροπή, η αξιοπρέπεια του άλλου είναι η αδιαφιλονίκητη βάση του
δημοκρατικού διαλόγου.

Μόνο μια λέξη υπάρχει για τον εκνευρισμό, την οργή και τα πλήγματα που
προκλήθηκαν από την πρόταση περί επιτρόπου: Συγγνώμη! Ασφαλώς όμως ο
σεβασμός στην αξιοπρέπεια και την εθνική κυριαρχία ισχύει για αμφότερες
πλευρές. Οσο απαράδεκτη είναι η καταστροφική επίπτωση της απερίσκεπτης
συζήτησης στη Γερμανία για τον ελληνικό λαό τόσο αφόρητες είναι οι
αντιδράσεις στην Ελλάδα, που παρομοιάζουν το φιλελεύθερο, δημοκρατικό
κράτος δικαίου μας με την τυραννία των ναζί. Ας ορθώσουμε το ανάστημά μας
απέναντι σε όσους πιστεύουν ότι μπορούν να αποκομίσουν εσωτερικά οφέλη από
τη χρήση ισοπεδωτικών προκαταλήψεων, όπως οι «άσχημοι Γερμανοί» και οι
«τεμπέληδες Ελληνες». Ο δρόμος εξόδου από την κρίση μόνο κοινός μπορεί να
είναι, αν κοιταχτούμε στα μάτια, ίσος προς ίσο. Αν σεβαστούμε την εθνική
κυριαρχία και την αξιοπρέπεια του άλλου, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα τις
θεμιτές ανησυχίες και τα δικαιολογημένα συμφέροντά του.

Αγαπητοί φίλοι, η Ελλάδα είναι εδώ και καιρό η δεύτερη πατρίδα μου. Τα
τελευταία 12 χρόνια περνάω μαζί με τη γυναίκα μου αρκετές εβδομάδες τον
χρόνο σε αυτήν τη συναρπαστική χώρα. Εχουμε κάνει πολλούς φίλους,
γνωρίσαμε υπέροχους ανθρώπους, με τους οποίους τρώμε, πίνουμε, γελάμε,
συζητάμε, ενίοτε τσακωνόμαστε, πάντα στα ελληνικά. Και χτίσαμε ένα σπίτι.
Πιστέψτε με, αποκομίσαμε ακριβώς τις ίδιες εμπειρίες που έχει και ένας
Ελληνας όταν έρχεται σε επαφή με τις αρχές και η πορεία του δεν οδηγεί
στον στόχο, όπως προβλέπεται από τον νόμο, ούτε η άδεια εξαρτάται
απαραίτητα από την ποιότητα της αίτησης.

Στη διάρκεια της πολιτικής μου σταδιοδρομίας όμως έμαθα ότι οι απαραίτητες
μεταρρυθμίσεις μπορούν να πετύχουν μόνο όταν παρέχονται τα απαραίτητα
εργαλεία, ώστε να γίνει δύσκολη η ζωή των υπευθύνων και ευκολότερη η ζωή
των υπολοίπων. Προκειμένου η βοήθεια που δίνεται από αλληλεγγύη να μην
καταλήγει σε έναν βάλτο νεποτισμού και διαφθοράς, αλλά να εξυπηρετεί τους
πολίτες. Αυτός είναι ο στόχος μας, η δέσμευσή μας. Και για να υλοποιηθεί
δεν χρειάζεται ένας έξωθεν επιβεβλημένος επίτροπος, αλλά το θάρρος ενός
λαού. Οι Ελληνες, όπως τους ξέρω, έχουν άφθονο κουράγιο και θα πράξουν
ανάλογα. Τους έχω εμπιστοσύνη.

Δικός σας, Δρ Ερβιν Λοτερ, Γερμανός βουλευτής των Ελεύθερων Δημοκρατών

.........ετσι πρέπει!!!!!!

Στην αρχή κάθε νέου έτους συνηθίζουμε να ευχόμαστε, να προγραμματίζουμε, να ονειρευόμαστε. Το 2012 όμως είναι ανάγκη να μην μείνουμε στα λόγια και τα όνειρα, αλλά να προσπαθήσουμε με δουλειά να αντιστρέψουμε την ήδη άσχημη διαμορφωμένη κατάσταση. Σε αυτή την προσπάθεια θα πρέπει να συμμετέχουμε όλοι, δεν περισσεύει κανείς. Εμείς με τις επιλογές μας βάλαμε αυτόν τον τόπο σε αυτό τον δρόμο, εμείς με την δουλειά μας θα πρέπει να τον αλλάξουμε.

    Το άθλημα του βόλει, δυστυχώς όχι μόνο δεν κατάφερε να ξεφύγει, αλλά επειδή επιχορηγείται μόνο από τον κρατικό προυπολογισμό, ταλαιπωρείται  πολύ πιο έντονα  από την ύφεση.  Ο γίγαντας με τα γυάλινα πόδια που τόσα χρόνια προσπαθούσαμε να φτιάξουμε δυστυχώς κατέρρευσε, είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη όσοι αγαπούν το άθλημα να βάλουν στην άκρη προσωπικά συμφέροντα και φιλοδοξίες και να βοηθήσουν στην αναγέννησή του. Θα πρέπει παίκτες, διαιτητές και παράγοντες να ξεχάσουν αυτά που τους χωρίζουν και να δουλέψουν με αυτά που τους ενώνουν, ώστε να κάνουν το πρόβλημα της ύφεσης, πλεονέκτημα  για μία νέα αρχή.

    Εμείς οι διαιτητές κάναμε βήματα προς τα πίσω, για να βοηθήσουμε στη λύση του προβλήματος παρ'οτι δεν είμαστε οι άμεσα υπεύθυνοι στη δημιουργία του. Δεχθήκαμε και μείωση στις  από δεκαετίας παγωμένες αποζημιώσεις αλλά και μετακύλιση των παλαιών οφειλών. Το γεγονός ότι συνεχίζουμε και συμμετέχουμε σε αγώνες χωρίς να πληρωνόμαστε, παρά την δύσκολη οικονομική κατάσταση, είναι μία ακόμη απόδειξη της διάθεσης μας να βοηθήσουμε στη λύση του προβλήματος. Θεωρώ όμως απαραίτητο να διαμηνύσω σε όλους τους τόνους και προς κάθε κατεύθυνση, ότι αυτή μας η διάθεση σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως αδυναμία από κανέναν.

     Η Ε.Ο.Π.Ε όμως δυστυχώς δεν έδειξε την ανάλογη διάθεση για συνεργασία. Αφού μετακύλησε το κόστος διαιτησίας στα σωματεία, δεν δέχθηκε την αύξηση της χιλιομετρικής αποζημίωσης αν και είχε δεσμευτεί, δεν πλήρωσε τίποτα από τις παλαιές οφειλές, όπως  επίσης είχε δεσμευτεί εγγράφως. Η δικαιολογία ότι δεν πήρε χρήματα για το 2011 πλέον δεν στέκεται, αλλά έστω και αν δεν είχε πάρει, θα έπρεπε να μας είχε καλέσει και συζητήσουμε για το τι πρόκειται γίνει, επειδή όταν χρωστάς φέρεσαι στον πιστωτή σου τουλάχιστον με σεβασμό.  Δεν διεκδικούμε τίποτα παραπάνω από όσα μας ανήκουν και δεν διαπραγματευόμαστε τίποτα λιγότερο από  την αξιοπρέπεια μας. Η ομοσπονδία του αθλήματος όμως μας αποκρύπτει την πραγματικότητα και προσπαθεί με εκφοβισμούς και εκβιασμούς να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα, με αποτέλεσμα  να σκεπτόμαστε ακόμη και την προσφυγή στη δικαιοσύνη, προκειμένου να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει. Είναι πράγματι και άσχημο και ψυχοφθόρο κάθε λίγο να λέμε ότι δεν συμμετέχουμε στους αγώνες, θα πρέπει όμως να καταλάβουν όλοι, ότι στην δύσκολη οικονομική κατάσταση που βρισκόμαστε είναι αδιανόητο κάποιος να μπορεί να διαθέσει  150 - 200 ευρώ το μήνα για να κάνουν κάποιοι τους παράγοντες.

     Θα πρέπει λοιπόν οι υπεύθυνοι της Ε.Ο.Π.Ε, χωρίς αντιπολιτευτικά φαντάσματα και ρεβανσιστικές τάσεις να προσπαθήσουν, στην κατεύθυνση να βρεθεί μια λύση, γιατί όπως έχει πεί πρόσφατα κάποιος καλός φίλος , οι διαιτητές χωρίς διαιτησία μπορούν να ζήσουν, η διαιτησία χωρίς διαιτητές όμως όχι.